taboryta

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

taboryta (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. członek najradykalniejszej z grup husyckich, dążącej do gruntownej przebudowy stosunków społecznych i reformy kościoła a przewodzonej przez Jana Žižkę i Prokopa Wielkiego; zob. też Taboryci w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Tabor mos/ż/mrz
forma żeńska taborytka ż
przym. taborycki, taborski
związki frazeologiczne:
etymologia:
czes. táborita < czes. Tábormiasto w południowych Czechach
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: