pujo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pujo (język fiński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bot. bylica pospolita
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

pujo (język hiszpański)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈpu.xo]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) fizj. med. parcie
(1.2) gwałtowna chęć (uzewnętrznienia jakiegoś uczucia)
(1.3) przen. pragnienie, łaknienie
(1.4) pot. usiłowanie, wysiłek, dążenie

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od pujar
odmiana:
(1) lm pujos
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) tenesmo
(1.2) gana
(1.3) deseo, ansia
(1.4) intento, propósito
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. pujar
przym. pujante
rzecz. puja ż, pujamiento m, pujanza ż
przysł. pujantemente
związki frazeologiczne:
a pujospowoli, z trudnością
etymologia:
zob. pujar
uwagi:
źródła: