plebejusz
plebejusz (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. człowiek zaliczany do plebsu, rzymskiej klasy społecznej
- (1.2) hist. człowiek zaliczany do plebsu, grupy społecznej nie posiadającej szlachectwa
- (1.3) współcz. przen. ktoś niewykształcony i niezamożny, mający obojętny stosunek do kultury
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik plebejusz plebejusze / daw. plebejuszowie[1] dopełniacz plebejusza plebejuszów / plebejuszy[1] celownik plebejuszowi plebejuszom biernik plebejusza plebejuszów / plebejuszy narzędnik plebejuszem plebejuszami miejscownik plebejuszu plebejuszach wołacz plebejuszu plebejusze / daw. plebejuszowie depr. M. i W. lm: (te) plebejusze
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) patrycjusz
- (1.2) szlachcic
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. plebs m, plebejskość n, plebejuszka ż, plebejka ż
- przym. plebejski, plebejuszowski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) плебей m
- esperanto: (1.1) plebano; (1.2) plebano; (1.3) plebano, popolaĉo
- hiszpański: (1.1) plebeyo m; (1.2) plebeyo m
- nowogrecki: (1.1) πληβείος m; (1.2) πληβείος m
- źródła: