odmiennie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

odmiennie (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ɔdˈmʲjɛ̇̃ɲːɛ], AS[odmʹi ̯ė̃•ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.-ni…gemin.i → j  ?/i
znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) w inny, odrębny sposób
odmiana:
(1.1) odmiennie; nie stopniuje się
przykłady:
(1.1) W łacinie, odmiennie od języka polskiego, przymiotniki i przysłówki pochodzące od nazw własnych pisze się wielką literą (z Wikipedii).
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) inaczej, przeciwnie
antonimy:
(1.1) podobnie, identycznie, analogicznie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. odmienianie n, odmiana ż, odmienność ż, odmieniec mos/mzw
czas. odmieniać ndk.
przym. odmienny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. odmienny + -e
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: