obartel

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

obartel (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) daw. gwintowany otwór na śrubę
(1.2) daw. zasuwa przy drzwiach
(1.3) st.pol. wypukły element znajdujący się na środku tarczy[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) współcz. umbo
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.pol. obartać (się) + -el[2]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: umbo
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „obartel” w: Słownik pojęciowy języka staropolskiego, kier. projektu Bożena Sieradzka-Baziur, Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk, Kraków, ISBN 978-83-64007-23-1.
  2. Hasło „obartel” w: Andrzej Bańkowski, Etymologiczny słownik języka polskiego, t. 2, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-13017-2.