niepokorność
niepokorność (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co jest niepokorne; cecha tego, kto jest niepokorny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik niepokorność dopełniacz niepokorności celownik niepokorności biernik niepokorność narzędnik niepokornością miejscownik niepokorności wołacz niepokorności
- przykłady:
- (1.1) Ta niepokorność, nieugiętość i trzeźwość spojrzenia nie we wszystkich tekstach pisarza dochodzi z równą siłą do głosu, ona jednak, jak sądzę, stanowi o swoistości i trwałości dzieła Krasińskiego, o jego wyjątkowym miejscu w literaturze (…)[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pokora ż
- przym. niepokorny
- przysł. niepokornie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła: