manduł

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

manduł (język wilamowski)[edytuj]

migdał (1.3)
mandułn (1.4)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) jedn. miar. ćwierć kopy (mendel)[1]
(1.2) jedn. miar. mendel[2]
(1.3) bot. migdałowiec
(1.4) spoż. migdał
odmiana:
(1.1-4) lp manduł; lm mandułn
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mandułkān m
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Mandel
uwagi:
(1.3) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Rośliny
(1.4) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Jedzenie
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 285.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 272.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=manduł&oldid=8216494”