lokucja
lokucja (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wyrażenie, zwrot
- (1.2) sposób wyrażania się
- (1.3) rel. rzekome pouczenie od Boga w formie wyraźnego słyszenia wewnętrznego
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik lokucja lokucje dopełniacz lokucji lokucji / przest. lokucyj[1] celownik lokucji lokucjom biernik lokucję lokucje narzędnik lokucją lokucjami miejscownik lokucji lokucjach wołacz lokucjo lokucje
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. interlokucja ż, interlokutor m, interlokutorka ż
- czas. interlokutować ndk.
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- zobacz też: grandilokwencja • illokucja • perlokucja
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „lokucja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.