indoaryjski
indoaryjski (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) odnoszący się do Ariów (mieszkańców starożytnych Indii)[1]
- (1.2) o języku: stosowany na subkontynencie indyjskim, wywodzący się z indoirańskiej grupy języków indoeuropejskich
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik indoaryjski indoaryjska indoaryjskie indoaryjscy indoaryjskie dopełniacz indoaryjskiego indoaryjskiej indoaryjskiego indoaryjskich celownik indoaryjskiemu indoaryjskiej indoaryjskiemu indoaryjskim biernik indoaryjskiego indoaryjski indoaryjską indoaryjskie indoaryjskich indoaryjskie narzędnik indoaryjskim indoaryjską indoaryjskim indoaryjskimi miejscownik indoaryjskim indoaryjskiej indoaryjskim indoaryjskich wołacz indoaryjski indoaryjska indoaryjskie indoaryjscy indoaryjskie
- przykłady:
- (1.2) Trzy najważniejsze grupy językowe: indoaryjska, semicka i mongolska zakładają istnienie jakiegoś wspólnego prajęzyka, bo niektóre podstawowe źródłosłowy są w nich wspólne.[2]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) lud indoaryjski • bóstwo indoaryjskie • indoaryjski zabytek • indoaryjskie plemię
- (1.2) język indoaryjski • zespół języków indoaryjskich • staroindoaryjski • dialekt indoaryjski • słownictwo indoaryjskie
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Indo-Aryan; (1.2) Indo-Aryan
- francuski: (1.1) indo-aryen; (1.2) indo-aryen
- rosyjski: (1.1) индоарийский; (1.2) индоарийский
- słowacki: (1.1) indoárijský; (1.2) indoárijský
- źródła:
- ↑ Hasło „indoaryjski” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, tom 62, Katolicki Uniwersytet Lubelski, Towarzystwo Naukowe, 1961