hetmanat

hetmanat (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) hist. system autonomicznych rządów terytorialnych na Ukrainie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	hetmanat	hetmanaty
dopełniacz	hetmanatu	hetmanatów
celownik	hetmanatowi	hetmanatom
biernik	hetmanat	hetmanaty
narzędnik	hetmanatem	hetmanatami
miejscownik	hetmanacie	hetmanatach
wołacz	hetmanacie	hetmanaty

przykłady:

(1.1) Hetman, stojący na czele hetmanatu, pochodził z wyboru.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. hetman mos, hetmanka ż, hetmanic mos, hetmanowicz mos, hetmanowa ż, hetmanówna ż, hetmańszczyzna ż, hetmanisko n, hetmanek m, hetmanienie n, pohetmanienie n, hetmańskość ż

czas. hetmanić ndk., pohetmanić dk.

przym. hetmański, hetmanowy

przysł. hetmańsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• francuski: (1.1) hetmanat m
• rosyjski: (1.1) гетманат m
• ukraiński: (1.1) гетьманат m

źródła:

hetmanat (język francuski)

wymowa:

IPA: [ɛt.ma.na]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) hist. hetmanat

odmiana:

(1.1) lp hetmanat; lm hetmanats

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. hetman m, hetmanesse ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. hetman + -at

uwagi:

źródła: