ferromagnetyk

ferromagnetyk (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌfɛrːɔ̃maɡˈnɛtɨk], AS: [fe•rõmagnetyk], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.• gemin.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) fiz. ciało, w którym może wystąpić spontaniczne namagnesowanie; zob. też ferromagnetyk w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ferromagnetyk	ferromagnetyki
dopełniacz	ferromagnetyka	ferromagnetyków
celownik	ferromagnetykowi	ferromagnetykom
biernik	ferromagnetyk	ferromagnetyki
narzędnik	ferromagnetykiem	ferromagnetykami
miejscownik	ferromagnetyku	ferromagnetykach
wołacz	ferromagnetyku	ferromagnetyki

przykłady:

(1.1) Ferryt jest znanym ferromagnetykiem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ferromagnetyzm m

przym. ferromagnetyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ferromagnet
• białoruski: (1.1) ферамагнетык m
• rosyjski: (1.1) ферромагнетик m
• słowacki: (1.1) feromagnetikum n
• ukraiński: (1.1) феромагнетик m

źródła: