feniańczyk
feniańczyk (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. polit. rel. członek tajnego antybrytyjskiego stowarzyszenia katolickiego w Ulsterze, działającego w XIX-XX w.; zob. też fenianie w Wikipedii
- (1.2) mieszkaniec Phenianu (Pjongjang)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik feniańczyk feniańczycy dopełniacz feniańczyka feniańczyków celownik feniańczycy feniańczykom biernik feniańczyka feniańczyków narzędnik feniańczykiem feniańczykami miejscownik feniańczyku feniańczykach wołacz feniańczyku feniańczycy
- przykłady:
- (1.1) Owszem, facet to ortodoks, katol, feniańczyk, logiczne przedłużenie wszystkiego, co katolickie na tym świecie, lecz nie sposób było zaprzeczyć, iż jest sławny[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) fenianin
- (1.2) pheniańczyk
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Fenian
- źródła:
- ↑ Robert McLiam Wilson, Ulica marzycieli, tłum. M. Grabska-Ryńska, Wydawnictwo Książnica, Katowice 2000, ISBN 837132412X, s. 35-36.