eksterytorialność
eksterytorialność (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) praw. polit. wyłączenie spod jurysdykcji danego państwa osób reprezentujących inne państwa lub obiektów należących do innych państw[1]
- odmiana:
- (1.1) blm[2],
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik eksterytorialność eksterytorialności dopełniacz eksterytorialności eksterytorialności celownik eksterytorialności eksterytorialnościom biernik eksterytorialność eksterytorialności narzędnik eksterytorialnością eksterytorialnościami miejscownik eksterytorialności eksterytorialnościach wołacz eksterytorialności eksterytorialności
- przykłady:
- (1.1) Rosjanie poczuli się obrażeni, bo naruszono eksterytorialność ich placówki dyplomatycznej[3].
- składnia:
- (1.1) eksterytorialność + D.
- synonimy:
- (1.1) zakrajowość
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) nietykalność
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. eksterytorialny
- przysł. eksterytorialnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. eksterytorialny + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) extraterritoriality
- białoruski: (1.1) экстэрытарыяльнасць ż
- bułgarski: (1.1) екстериториалност ż
- hiszpański: (1.1) extraterritorialidad ż
- nowogrecki: (1.1) εξωεδαφικότητα ż
- rosyjski: (1.1) экстерриториальность ż
- słowacki: (1.1) exteritorialita ż
- ukraiński: (1.1) екстериторіальність ż
- włoski: (1.1) extraterritorialità ż
- źródła:
- ↑ Hasło „eksterytorialność” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „eksterytorialność” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Życie, nr 25.02, Warszawa, 2000 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.