brandenburski
brandenburski (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌbrãndɛ̃nˈbursʲci], AS: [brãndẽnbursʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) od Brandenburg
- (1.2) od Brandenburgia
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik brandenburski brandenburska brandenburskie brandenburscy brandenburskie dopełniacz brandenburskiego brandenburskiej brandenburskiego brandenburskich celownik brandenburskiemu brandenburskiej brandenburskiemu brandenburskim biernik brandenburskiego brandenburski brandenburską brandenburskie brandenburskich brandenburskie narzędnik brandenburskim brandenburską brandenburskim brandenburskimi miejscownik brandenburskim brandenburskiej brandenburskim brandenburskich wołacz brandenburski brandenburska brandenburskie brandenburscy brandenburskie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) hist. braniborski
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Brandenburg, Brandenburgia, Brandenburczyk, Brandenburka, brandenburczyk, brandenburka
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Brandenburgian
- białoruski: (1.1) брандэнбургскі; (1.2) брандэнбургскі
- czeski: (1.1) bramburský, daw. brandenburský
- francuski: (1.1) brandebourgeois
- kaszubski: (1.2) brandenbùrsczi
- niemiecki: (1.1) brandenburgisch, Brandenburger; (1.2) Brandenburger
- rosyjski: (1.1) бранденбургский; (1.2) бранденбургский
- słowacki: (1.1) brandenburský
- włoski: (1.1) brandenburghese
- źródła: