blomma
blomma (język szwedzki)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
czasownik nieprzechodni
- odmiana:
- (1.1) en blomma, blomman, blommor, blommorna
- (2.1) att blomma, blommar, blommade, blommat, blomma!
- przykłady:
- (1.1) Han köper aldrig blommor till sin fru. → On nigdy nie kupuje kwiatów swojej żonie.
- (2.1) Vintergäck börjar ibland blomma redan i februari.[2] → Tojad zimowy czasami zaczyna zakwitać już w lutym.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
- ↑ linnaeus.nrm.se