autobracketing
autobracketing (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- (spolszczona) ‹autobraketing›
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) fot. funkcja niektórych aparatów fotograficznych polegająca na wykonaniu kilku zdjęć tego samego kadru z lekko zmienionymi parametrami ekspozycji – od niedoświetlenia do prześwietlenia; zob. też autobracketing w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik autobracketing dopełniacz autobracketingu celownik autobracketingowi biernik autobracketing narzędnik autobracketingiem miejscownik autobracketingu wołacz autobracketingu
- przykłady:
- (1.1) Większość zaawansowanych aparatów fotograficznych – tak cyfrowych, jak i analogowych – wyposażona jest w funkcję autobracketingu[1].
- (1.1) Wiadomo, że aby składać zdjęcia HDR, robimy zdjęcia z autobracketingiem i to najlepiej ze statywu[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) AEB
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. auto- + bracketing
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Fotografia
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) autobracketing
- źródła: