archimandryta
archimandryta (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) w okresie wczesnego chrześcijaństwa: opiekun klasztorów na terenie danej diecezji
- (1.2) kośc. przełożony klasztoru w katolickich Kościołach wschodnich
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik archimandryta archimandryci dopełniacz archimandryty archimandrytów celownik archimandrycie archimandrytom biernik archimandrytę archimandrytów narzędnik archimandrytą archimandrytami miejscownik archimandrycie archimandrytach wołacz archimandryto archimandryci depr. M. i W. lm: (te) archimandryty
- przykłady:
- (1.1) W liście do mnichów i archimandrytów Jerozolimy cesarz Marcjan obiecał śledztwo w sprawie czynów, których mieli się dopuścić Samarytanie przeciwko chrześcijanom, w tym plądrowania kościołów i majątków chrześcijan, a także zabójstw[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. archimandrycki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. archimandrítēs
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) archimandrite; (1.2) archimandrite
- białoruski: (1.1) архімандрыт m; (1.2) архімандрыт m
- bułgarski: (1.1) архимандрит m; (1.2) архимандрит m
- czeski: (1.1) archimandrita m; (1.2) archimandrita m
- francuski: (1.1) archimandrite m; (1.2) archimandrite m
- portugalski: (1.1) arquimandrita m; (1.2) arquimandrita m
- rosyjski: (1.1) архимандрит m; (1.2) архимандрит m
- słowacki: (1.1) archimandrita m, archimandrit m; (1.2) archimandrita m, archimandrit m
- ukraiński: (1.1) архімандрит m; (1.2) архімандрит m
- włoski: (1.1) archimandrita m; (1.2) archimandrita m
- źródła:
- ↑ Rafał Kosiński, Samarytanie w Cesarstwie Rzymskim w drugiej połowie V wieku [w:] Prace historyczne, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego, zeszyt 138, str. 27.