Koncze-daria
Koncze-daria (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. hydrol. rzeka w zachodnich Chinach, w regionie Sinciang, na skraju Kotliny Kaszgarskiej[1]; zob. też Koncze-daria w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Koncze-daria Koncze-darie dopełniacz Koncze-darii[2] Koncze-darii
Koncze-daryj przest.celownik Koncze-darii Koncze-dariom biernik Koncze-darię Koncze-darie narzędnik Koncze-darią Koncze-dariami miejscownik Koncze-darii Koncze-dariach wołacz Koncze-dario Koncze-darie
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Koncza-darii • nad Konczem-darią • Koncze-daria wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Koncza-darii • pływać / płynąć Konczem-darią
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) rzeka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) Končedarja
- litewski: (1.1) Končedarja
- niemiecki: (1.1) Konqi
- rosyjski: (1.1) Кончедарья ż
- ukraiński: (1.1) Кончедар'я ż
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 394.
- ↑ Lech Ratajski, Janina Szewczyk, Przemysław Zwoliński, Polskie nazewnictwo geograficzne świata, PWN, Warszawa 1959, s. 272.