Jabłonica
Jabłonica (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, podlegająca radzie miejskiej Jaremcza[1][2]; zob. też Jabłonica (rada miejska Jaremcze) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Jabłonica Jabłonice dopełniacz Jabłonicy Jabłonic celownik Jabłonicy Jabłonicom biernik Jabłonicę Jabłonice narzędnik Jabłonicą Jabłonicami miejscownik Jabłonicy Jabłonicach wołacz Jabłonico Jabłonice
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Jabłonicy • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Jabłonicy • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Jabłonicy • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Jabłonicy • mieszkaniec / mieszkanka Jabłonicy • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Jabłonicy • pochodzić z Jabłonicy • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Jabłonicy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wieś
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. jabłonicki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Yablunytsia
- niemiecki: (1.1) Jablunyzja
- rosyjski: (1.1) Яблоница ż
- rumuński: (1.1) Iablunîțea
- ukraiński: (1.1) Яблуниця ż
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 317.
- ↑ Hasło „Jabłonica (4), pow. nandworniański” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy. Warszawa, 1882.