Elbląg
Elbląg (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. adm. miasto w Polsce; zob. też Elbląg w Wikipedii
- (1.2) geogr. hydrol. rzeka w województwie warmińsko-mazurskim przepływająca przez Elbląg (1.1); zob. też Elbląg (rzeka) w Wikipedii
- (1.3) geogr. adm. gmina w województwie warmińsko-mazurskim; zob. też Elbląg (gmina wiejska) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Elbląg dopełniacz Elbląga celownik Elblągowi biernik Elbląg narzędnik Elblągiem miejscownik Elblągu wołacz Elblągu
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Elblągu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Elbląga • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Elbląga • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Elbląga • mieszkaniec / mieszkanka Elbląga • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Elblągu • pochodzić z Elbląga • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Elbląga
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. elblążanin m, elblążanka ż
- przym. elbląski, podelbląski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) Эльбланг m
- koreański: (1.1) 엘블롱크
- łaciński: (1.1) Elbangum n, Elbinga ż, Elbingum n, Elbingus m
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- ukraiński: (1.1) Ельблонг m
- źródła: