Bodzentyn

Bodzentyn (język polski)

widok na Bodzentyn (1.1)

wymowa:

​, IPA: [bɔˈʣ̑ɛ̃ntɨ̃n], AS: [boʒẽntỹn], zjawiska fonetyczne: nazal.

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim; zob. też Bodzentyn w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Bodzentyn	Bodzentyny
dopełniacz	Bodzentyna	Bodzentynów
celownik	Bodzentynowi	Bodzentynom
biernik	Bodzentyn	Bodzentyny
narzędnik	Bodzentynem	Bodzentynami
miejscownik	Bodzentynie	Bodzentynach
wołacz	Bodzentynie	Bodzentyny

przykłady:

(1.1) Pojechał do Bodzentyna zobaczyć sławny tryptyk.

(1.1) Rabunek, pożoga były jego bronią i zachętą do odwagi dla jego żołdactwa, zaprawionego już na rzeziach i pożogach w Wąchocku, Bodzentynie i Staszowie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w bodzentynianka • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Bodzentyna • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Bodzentyna • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Bodzentyna • mieszkaniec / mieszkanka Bodzentyna • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w bodzentynianka • pochodzić z Bodzentyna • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Bodzentyna • herb / zabytki Bodzentyna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bodzentynianin mos, bodzentynianka ż

przym. bodzentyński

związki frazeologiczne:

etymologia:

od imienia biskupa st.pol. Bodzęta, założyciela miasta

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: